भनिन छ एक सफल बिद्रोहिले कथा मात्रै भन्दैन । यथास्थितिका बिरुद्ध नया सम्भाबनाको क्षितिज खोलिदिन्छ । बिद्रोहिलाई यो वा त्यो नाम मा गल्ति माथि गल्ति गरिरहने छुट पनि हुदैन् । यथास्थितिको बिरोध गरेर मात्रै परिबर्तनकारिको जिम्मेवारी पुुरा हुदैन । बिद्धानहरु भन्छन ईतिहासले पाठ सिकाउदैन सजाय मात्रै दिन्छ । चलन चल्तिमा भने हामि ईतिहासबाट पाठ सिक्दै भन्ने वाक्यासलाई बडो पृय ढगले प्रयोग गर्ने गर्छौ । ईतिहासबाट पाठ सिकेको भए सायद उपेन्द्र यादवले पार्टि स्थापना गरेको १७ बर्षमा ११ पटक बिभाजनको सामना गर्नु पदैनथ्यो । नियति वा उपेन्द्र यदबको नियतको परिणाम हो पार्टि बिभाजन र ब्यत्तिगत रुपमा पार्टि छोडनेहरुको
प्रा डा धनरत्न शाक्यसबै मानिसहरू आफ्ना अधिकारका कुरा उठाइरहेका छन्स सायद उनीहरूको अधिकारको प्रत्याभूति र भरोसा नभएर होला । अधिकारका लागि आवाजहरु जुन उठेका छन्स सबै आफ्ना आवाज उचित, आवश्यक र उपयुक्त भन्छन् । अरूको आवाज कसरी लिन्छन्, त्यो भन्न गाहारो छ । तर सबैलाई आफ्नो अधिकार भने प्यारो लाग्छ । यस्ता आवाजहरुको कोलाहल र कोकोहोलोमा दबिने भनेको तल्लो, कमजोर, अशक्त र पिछडिएका मानिसहरूको हुनेगर्छ । अहिले नेपालमा बिरामी र चिकित्सक, स्वास्थ्यकर्मीहरु दुवै पीडित छन् । शिक्षक र विद्यार्थी, जनता र सच्चा नेता सबै सबै पिडित र लाचार देखिन्छन् । आफ्नो अधिकार, सुविधाबाट बन्चित छन् । यस बीचमा साँच्चै आवाज विहि
नेपालको पूर्वी पहाडी जिल्ला सङ्खुवासभामा जन्मिएका कथाकार दाजु गुुरुङ नेपाली साहित्यमा एउटा सफल तारा हुन् । मेरो हातमा रहेको लाइ–सी उनको दोस्रो कथा सङ्ग्रह हो । यस कथा सङ्ग्रहमा १९ वटा कथा सङ्ग्रहित रहेका छन् । यस कथा सङ्ग्रहमा १. चिसो हावाले २. निर्गन्ध रहरहरु ३. कान्छी ४. अस्वीकृत सम्झौता ५. पराजय ६. गुडबाई मोनिका ७. रियुजी ८. रोजा ९. अकथा १०. कामरेड ११. बेखुसी १२. अर्को धरातल १३. पानीका धर्साहरु १४. सेतो खाम १५. च्यारिटी १६. कानुनले नचिनेको मान्छे १७. विस्मृतिको डिलमा १८. लालीगुँरास डटकम, शीषकका कथाहरु सङ्ग्रहित छन् । कथा सङ्ग्रह मझौला आकारमा २४२ पृष्ठको आयतनको छ । सग्रीला पुस्तक प्रा
श्री ५ वीरेन्द्रबाट कस्तो राजनैतिक व्यवस्था देशमा चलाउने हो जनताबाटै निर्णय होस् भन्दै २०३६सालमा जनमत संग्रहको घोषणा भएको थियोे । देश निर्वाचनमय भयो। राजनीतिक कित्ता काट पनि भयो । बहुदल र निर्दलको बिचमा । निर्दल पक्षधरहरु एक ढिक्का भएर भोट माग्न जनताको बिचमा गए । भोट माग्न हिडिरहे । बहुदल पक्षधरहरु पनि बहुदलीय व्यवस्थाको पक्षमा भोट माग्न हिडिरहे । कुदिरहे । ठूलाठूला आमसभा र जुलुसहरु पनि गरिरहे । जतिसुकै चर्चा र पर्चा भए पनि बहुदलवादीहरु एक ढिक्का भएर उभिन सकेनन् । मतदाता र कार्यकर्ताहरुले बारम्बार कुरा उठाईरहे । एक ढिक्क
पारस काङमाङ राई बिषय प्रवेशग्रन्थ भन्छन कि कितावको ठेली कार्यकर्ता र पाठकले विमर्श गर्न पाउछन।तर कार्यकर्ताको आधारमा भन्दा गलत पात्र चरित्रको उदयले कम्युनिष्ट आन्दोलन बिस्तारै सिद्दिन्दै गएको भने कसैले गम्भिरता पुर्वक चिन्तन गरेको पाईन्दैन।पदार्थ पहिला जन्म्यो कि चेतना पहिला जन्म्यो भन्दा यदी कसैलाई अचम्म लाग्छ ररुसमाजवादरमार्क्सवाद पढेकाहरुले बहुत स्पष्टताका साथमा भन्न सक्छ्न कि पदार्थ पहिला नै थियो।जो हाम्रो सोर्य मणडलको जन्म हुन भन्दा पहिले नै अस्तित्वमा थियो।हिजो देखि नै नेकपा एमालेमा सिद्दान्तको बहस हुदा क। घनश्याम भुसालले बहुत स्पष्टताका साथ भन्नू हुन्छूदलाल पुजीवाद फेद देखि टुप्पी सम्मै
(पारस काङमाङ राई विषय प्रवेशएक समयमा चिन गृहयुद्द र बाह्य देशको आक्रमणको सामना गरिरहेका थिए । जब माओको नेतृत्वमा सास्कृतिक क्रान्ती सम्पन्न भयो । त्यसपछी दोस्रो चरणमा देङ्साओ पिङ्गलाई यसको जस जान्छ र तेस्रो चरणमा सी।बिचारधारा लाई जान्छ । सी।जब सत्तामा आयो तब छोटो समयमा नै चिनले आर्थिक तथा सामाजिक रुपमा फड्को मार्न सफल समेत भयो । यती बेला चिनको संविधानमा सी बिचारधारा समावेश भएको छ र यसको बहस विश्व सामु भईरहेको छ । चिनियाँ विशेषताको आधारमा पहिले च्याप्टर माओ, दोस्रो च्याप्टर देङ्ग साओ पिङ र तेस्रो च्याप्टर सी बिचार धारा हो । बिआरआई(चिनियाँ मोडेल सन् १९१३ मा सीले वान बेल्ट वान रोडको भिमकाय योज
तारा लामगादे जेठ २१ “छुवाछूत मुक्त राष्ट्र” जातीय विभेद वैज्ञानिक रूपमा असत्य र सामाजिक रूपमा कलंक हो । जातीय विभेदको अन्त्य कानून वा संविधानमा मात्र होइन, मानव मनको जराबाट नै उखेलिनुपर्छ । जातका आधारमा हुने कुनै पनि हिंसा, घृणा वा अपमानका बिरुद्ध एकताबद्ध भएर सचेत नागरिकले संघर्ष गर्नुपर्छ । कानून बनाएर नै शुरु भएको जातीय विभेद कानूनद्धारा नै अन्त्य गर्न प्रयास गर्नु उचित हो । नेपाली समाजमा जात व्यवस्थाका कारण छुवाछूत र भेदभावले विकराल रुप लिएको हो । यसको जरोकिलो भनेकै धर्मसत्ता हो । धर्मका आधारमा राज्यसत्ता सञ्चालन हुँदा त्यस धर्मका सञ्चालकहरुले योजनाबद्ध रुपमा राज्यमा लागु गरे
छाल खबरधरान १७ जेष्ठः प्रतिनिधिसभाको सबैभन्दा ठूलो दल नेकपा एमाले कानूनी र प्राविधिक रूपमा एउटै भए पनि पार्टी संरचना, संसदीय मोर्चा र राजनीतिक गतिविधिमा विभाजित भइसकेको छ । तर दुवै समूहका नेताहरू पार्टी विभाजनको दोषबाट बच्न एकअर्का समूहमाथि गल्ती थोपर्ने प्रयास गरिरहेका छन् । वरिष्ठ नेताद्वय झलनाथ खनाल र माधवकुमार नेपाल समूहले नेतृत्वको निर्देशन पालना नगर्दा एमाले विभाजन उन्मुख भएको अध्यक्ष केपी शर्मा ओली समूहका नेताहरूले आरोप लगाउने गरेका छन् । ‘कर्णाली प्रदेशमा फ्लोर क्रस गर्नेदेखि विपक्षी दलका नेतालाई प्रधानमन्त्री बनाउन हस्ताक्षर गर्नेसम्मका घटनाले पार्टी विभाजनको अवस्थामा पुगेको हो
“धरन–धरन हुँदै पछि धरान” सोमबहादुर धुमनसरले म सँग वहाँकै निवास धरान छाता चौकमा भन्नु भयो । आज वि.सं. २०७७ साल कार्तिक ५ गते बुधबारका दिन । अब मलाई पुराना कुराहरु सम्झना हुन थाले । मेरा पितामह मु.चन्द्र प्रसाद अधिकारी सवार हुनु भएको त्यो रातो भोटे घोडा साँगुरी भञ्ज्याङबाट दक्षिणतर्फ ओरालो लाग्यो । हामी पछि–पछि थियौं । ढुङ्गा–ढुङ्गी, गंग्य्राङ्ग–गुंगु्रङ्ग, फोस्रा ढुङ्गो कतै–कतै दर्शन ढुङ्गा पनि । यसो ओरालो बाटो । अलि तल थुम्कोमा आई पुगे पछि धेरै तल मेरा आँखा तिरमिराउने गरी टल्कको देखें । चिउरीबास र साङगुरी भञ्ज्य
विगत लामो समयदेखि नेकपाको घर झगडाले सबैको ध्यान विचेको छ । नेकपा भित्रको यो रडाकोका दुई वटा पक्ष छन, पहिलो नेकपा सञ्चालनको आन्तरिक विषय र दोस्रो नेकपा नेतृत्वको सरकार सञ्चालनको विषय । नेकपाभित्र ‘को ’ जाली हो, को महाजाली हो, कसले धेरै झुट बोल्यो, कसले पार्टी सञ्चालनमा हलो अड्कायो अनि कसले सरकार सञ्चालनमा अड्कायो, यी विषयहरू नेकपाभित्रका आन्तरिक छलफलका विषय हुुन । दुईु पाइलटका बिचमा गोप्य कोठामा, बैठकमा, सामूहिक रूपमा औपचारिक, अनौपचारिक ढङ्गले के –कस्ता सहमति र सौदावाजी भए र ती कसले पालना गरे, कसले गरेनन् त्यो पनि पाटीकै आन्तरिक चासोका विषय हुन । गटुबन्दी क
Copyright © 2020 / 2024 - Chhalkhabar.com All rights reserved
Website By : Hash Tech Logic